Ό,τι κι αν πω το ξέρω σε πειράζει,
σαν γελώ κι αυτό σε ταράζει.
Το αύριο που θα `ρθει τώρα πια δε με τρομάζει
κι αν σε χάσω τι αλλάζει
Λες και σ’ είχα ποτέ.

Φύγε λοιπόν και μη σε νοιάζει,
τα έρημα νησιά δεν πλέουν μόνα.
Έχουν τους γλάρους συντροφιά για το χειμώνα
κι είν’ το μάτι του Θεού καλή κρυψώνα.

'Ο, τι κι αν πω, το ξέρω δε σου φτάνει
μα έτσι είμαι εγώ κι αυτό δε σου κάνει.
Το αύριο που θα `ρθει όλο πια μου ανήκει
κι αν δε μείνεις τι θα λείπει;
Λες και σ’ είχα ποτέ.

Φύγε λοιπόν και μη σε νοιάζει......