Στου ανέμου τη φωνή, στου ήλιου το ταξίδι,
στο χάδι που γλιστρά μέσα στη σιωπή,
χιλιάδες μυστικά στου χρόνου το παιχνίδι,
λάμπουν στα σκοτεινά, φάροι μακρινοι.

Στο χώμα που ξεσπά σαν βγαίνει το λουλούδι,
στο μπλε του ποταμού που δε σταματά,
κρυφτήκαν οι φωνές που λένε το τραγούδι,
γι’ αυτόν που δεν ξεχνά κι όμως προχωρά.