Ιωάννα, Ιωάννα,
τι το θέλεις τον πόλεμο
Πως τυλίγεις το κορμί σου
με ατσάλι και μόλυβδο

τόσοι άνδρες γονατίσανε
και τα χέρια σου φιλήσανε
μα εσύ πάντα μονή
και σπουδαία και τρανή

πως φοβάμαι να αγιάσω
και σε άγαλμα να μοιάσω
θέλω να είμαι μια ακόμα
από εκείνες τις πολλές

που σκαλίζουν το χώμα
και την βρίσκουν το χρώμα
τα φουστάνια τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές

που σκαλίζουν το χώμα
και την βρίσκουν το χρώμα
τα φουστάνια τα στολίδια
και τις πρόσκαιρες χαρές

μα η μοίρα θέλει άλλα,
από εσένα Ιωάννα
θέλει να είσαι ηρωίδα
και περήφανη ψυχή

φόρεσε το νυφικό σου,
βάλε ξύλα στην φωτιά
φρόντισε το πρόσωπό σου
κράτα δώδεκα σπαθιά

πως παλεύεσαι την δόξα
κάποιος άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί

πως παλεύεσαι την δόξα
ένας άγγελος θα πει
και αν δεν πίστεψε σε εσένα
θα πιστέψουν οι θνητοί