Δώσ’ μου την καρδιά μου πίσω
που μου πήρες μια βραδιά.
Όπως μου την έχεις κάψει
τι την θέλεις τώρα πια;

Δώσ’ μου την καρδιά μου πίσω,
άφησέ με πια να ζήσω.
Είναι κρίμα να πεθάνω
αχ, στα νιάτα μου απάνω.

Μια καρδιά κι εγώ την είχα
πληγωμένη κι ορφανή,
μα τη χάρισα σε σένα
να πονέσει πιο πολύ.

Κράτησε, φτωχή καρδιά μου,
και το χτύπημα αυτό,
από κάποια που αγαπούσες
είναι το ευχαριστώ.