Είδα μια νύχτα και φοβήθηκα
νύχτα που μ’ έκανε να τρέξω να προλάβω δυο γραμμές...
βρήκα ένα δέντρο και κοιμήθηκα
και κάνω όνειρα με εικόνες μαγικές.

Ήμουνα, λέει, σ’ ένα καράβι χάρτινο, γερό,
που με ταξίδευε σε μια μπανιέρα άδεια
πήρα το κυάλι, στεριά μήπως και δω
μα είδα μονάχα γοργόνες σε κοπάδια.

Φύσηξε αγέρι που `ρθε απ’ το Βορρά
κι ούτε κατάλαβα πως έφτασα εκεί,
βουτάω μια γοργόνα απ’ τα μαλλιά
και παίρνει ο άνεμος το μόνο μου πανί.

Δε θέλω πια τα μάτια να σηκώσω
κι από το δέντρο να φύγω μακριά,
αν και φοβάμαι τη νύχτα αυτή τόσο
κρατώ τα δόντια μου πολύ-πολύ σφιχτά.

Κι αν πάλι ρθει το φως και με ξυπνήσει,
εγώ θα φτιάξω ένα καράβι από χαρτί,
θα μπω σ’ άδεια μπανιέρα πριν τη δύση
και θα προσμένω τ΄όνειρο να ρθει.