Αχ, μανούλα μου γλυκιά
σου γράφω πάλι από τα ξένα.
Μακρύ το ταξίδι μου αυτό
ποιος ξέρει τι γράφει η ζωή για μένα.
Είναι απλό και δύσκολο συνάμα
να αγαπάς την πατρίδα σου τόσο πολύ
κι αυτή ξανά και ξανά να σε πληγώνει.
Αχ, είναι δύσκολο ν’ αγαπάς την Ελλάδα.

Το κύμα μ’ έβγαλε στην Ασία,
στη `’ Σίγγαπουρ `’ του Καββαδία.
Στην ποίηση και στον έρωτα αφέθηκα,
στη γλώσσα τη σκληρή και την αμαρτία.
Είναι απλό και δύσκολο συνάμα
να αγαπας την πατρίδα σου τόσο πολύ
κι αυτή ξανά και ξανά να σε πληγώνει.
Αχ, είναι δύσκολο ν’ αγαπάς την Ελλάδα.

Γλυκιά και πικρή η ελευθερία
εδώ κανεις δε συγχωρεί.
Πώς να βρεις ησυχία
όταν αυτή που αγαπάς αιμοραγεί.
Είναι απλό και δύσκολο συνάμα
να αγαπάς την πατρίδα σου τόσο πολύ
κι αυτή ξανά και ξανά να σε πληγώνει.
Αχ, είναι δύσκολο ν’ αγαπάς την Ελλάδα
και τόσο εύκολο ν’ αγαπάς την Ελλάδα.