Τι να την κάνω την ομορφιά σου
αφού δεν έχεις κι εσύ καρδιά.
Εγώ σ’ αγάπησα, εγώ σε λάτρεψα
κι όμως με πρόδωσες κάποια βραδιά.

Τι να την κάνω την ομορφιά σου
αφού δεν έχεις κι εσύ καρδιά.

Το πέρασμά σου απ’ τη ζωή μου
ήτανε πόνος και συμφορά,
αδιαφόρησες που με τραυμάτισες
κι ούτε με πόνεσες καμιά φορά.

Τι να την κάνω την ομορφιά σου
αφού δεν έχεις κι εσύ καρδιά.

Είδα της τύχης την ειρωνεία
και την δική σου την απονιά,
γιατί γελάστηκα και δε φαντάστηκα
πως θα `ναι ψεύτικη η ομορφιά.

Τι να την κάνω την ομορφιά σου
αφού δεν έχεις κι εσύ καρδιά.