Κλάψτε παιδιά με την καρδιά,
ντυθείτε μες στα μαύρα,
γιατί η Ελλάδα έχασε
έναν μεγάλο άντρα.

Αχ! Κλάψατε τον δημιουργό
τη μόνη μας ελπίδα,
το Βενιζέλο, που έκανε
μεγάλη την πατρίδα!

Το Βενιζέλο χάσαμε
που είχε τέτοια χάρη,
τον μέγα τον πολιτικό
το μόνο μας καμάρι.

Αχ! Ως κι η Ευρώπη θαύμαζε
την τόση εξυπνάδα,
τέτοιο μυαλό δεν έπρεπε
να χάσει η Ελλάδα!

Στην τελευταία του πνοή
έκλαψε λυπημένα
και ο καημός του ήτανε που
ξεψυχά στα ξένα.

Αχ! Και τώρα για εικόνισμα
τ’ αγάλματα φιλούμε.
Ναι, Βενιζέλε! Πρέπει σου
και να σε προσκυνούμε...