Βλέπω ζευγάρια να κρατιούνται χέρι-χέρι
σ’ αυτού του κόσμου τη βουβή την ερημιά
Σαν σε θυμάμαι παίρνω πάλι το μαχαίρι
Και το όνομά σου το χαράζω πιο βαθιά

Τραβώ γραμμή με μία μαύρη κιμωλία
Στον άσπρο τοίχο στην παλιά μου γειτονιά
Το `χεις ξεχάσει μα το γράφει η ιστορία
Όσοι σ’ αγάπησαν πληγώνουν πιο βαθιά

Ένα ρολόι με κοιτάει σταματημένο
Το παραμύθι μου δεν τέλειωσε εδώ
Κρύβομαι πίσω απ’ της ζωής το απωθημένο
Και περιμένω να σε δω
Να σε δω...

Τα όνειρά μου σαν παιδιά σημαδεμένα
Φυλακισμένα σε μικρά λευκά κελιά
Ψάχνουν να βρουν ή εσένα ή κανένα
Και δραπετεύουν κάθε νύχτα στη φωτιά

Τώρα που γρήγορα η μέρα ξημερώνει
Τώρα που γρήγορα ο χρόνος μας κυλά
Θα ταξιδεύω στο απέναντι βαγόνι
Και τη φωνή μου θα ακούς από μακριά

Ένα ρολόι με κοιτάει σταματημένο
Το παραμύθι μου δεν τέλειωσε εδώ
Κρύβομαι πίσω απ’ της ζωής το απωθημένο
Και περιμένω να σε δω
Να σε δω...

Σαν σε θυμάμαι παίρνω πάλι το μαχαίρι
Όσοι σ’ αγάπησαν πληγώνουν πιο βαθιά