Αμπάρα, μαύρη και βαρειά
την πόρτα μου θα κλείσει
και της ζωής μου το κερί
απόψε πια θα σβήσει.

Αμπάρα, τούτη τη βραδιά,
θα μπει στην πόρτα μου, βαρειά.

Φτωχό παιδί μου, άμοιρο,
που ορφανό σ’ αφήνω,
την κοινωνία πρόσεξε,
παραγγελιά σου δίνω.

Αμπάρα, τούτη τη βραδιά,
θα μπει στην πόρτα μου, βαρειά.

Κι αυτή που με κατέστρεψε,
απόψε να με κλάψει,
την αμαρτία να σκεφτεί
και μαύρα να τα βάψει.

Αμπάρα, τούτη τη βραδιά,
θα μπει στην πόρτα μου, βαρειά.