Τι άλλο θέλεις από `μένα,
σκληρή και άπονη καρδιά,
ό,τι κι αν είχα μου το πήρες
και τώρα φεύγεις μακριά.

Λίγη ζωή μου μένει ακόμα,
παρ’ την κι αυτή να μπω στο χώμα,
μόνον εκεί θα σε ξεχάσω,
θα ησυχάσω, θα ησυχάσω.

Για τη δική σου την αγάπη,
κουρέλι έγινα σωστό
και της καρδούλας μου το αίμα,
σου το `χω δώσει, αχ, κι αυτό.

Λίγη ζωή μου μένει ακόμα,
παρ’ την κι αυτή να μπω στο χώμα,
μόνον εκεί θα σε ξεχάσω,
θα ησυχάσω, θα ησυχάσω.

Τι άλλο θέλεις να σου δώσω
να μη μ’ αφήσεις μοναχό,
τίποτε άλλο δεν ορίζω
απ’ το κορμί μου το φτωχό.

Λίγη ζωή μου μένει ακόμα,
παρ’ την κι αυτή να μπω στο χώμα,
μόνον εκεί θα σε ξεχάσω,
θα ησυχάσω, θα ησυχάσω.