Όταν μου πεις τον πόνο σου
κι’ ακούσεις τον δικό μου,
μη λυπηθείς, μην αρνηθείς
τον αναστεναγμό μου.

Κάνε τον πόνο μου πουλί,
να φυγεί, να πετάξει,
και στο μουράγιο της καρδιάς
άλλη χαρά να αράξει.

Όταν ακούσεις ποια καρδιά
μου πήρε τη χαρά μου,
γίνε εκκλησιά, γίνε δροσιά
και σβήσε τη φωτιά μου.