Έφυγες μάνα μου γλυκιά,
πέταξε η ψυχή σου
και μες στον κόσμο έμεινε,
ω, έρημο το παιδί σου.

Σε ξένα χέρια μ’ άφησες
μα αυτά δε με χαϊδεύουν,
είναι σκληρά μανούλα μου
και τ’ ορφανό παιδεύουν.

Τώρα με δέρνουν κεραυνοί
και με χτυπάνε μπόρες,
τι θλιβερές διαβαίνουνε,
ω, του ορφανού οι ώρες.

Σε ξένα χέρια μ’ άφησες
μα αυτά δε με χαϊδεύουν,
είναι σκληρά μανούλα μου
και τ’ ορφανό παιδεύουν.

Τουλάχιστον μανούλα μου,
έλα στα όνειρα μου,
να διώχνεις από την καρδιά,
ω, λίγο τη συμφορά μου.

Σε ξένα χέρια μ’ άφησες
μα αυτά δε με χαϊδεύουν,
είναι σκληρά μανούλα μου
και τ’ ορφανό παιδεύουν.