Την βαλίτσα κλείνεις και το δάκρυ πνίγεις για να μη σε δω
Κλαις και μετανιώνεις κι όλα τα σκεπάζεις μ’ ένα «Σ’ Αγαπώ»
Το κεφάλι σκύβεις, το τσιγάρο σβήνεις, μέσα σου κενό
Δεν υπάρχει χώρος κι η λεωφόρος έγινε στενό

Αν καμιά φορά γυρίσεις και θελήσεις να με βρεις
Κοίταξε ψηλά στ’ αστέρια και στα σύννεφα να δεις
Κάπου γράφει τ’ όνομά σου κι ένα «Σ’ αγαπώ», απλά
Ότι μου `λειψες το ξέρεις κι όλα τ’ άλλα περιττά.

Πες μου πώς θα νιώσεις όταν μετανιώσεις και δε θα `μαι εκεί
Κόμπος στον λαιμό σου ο εγωισμός σου, σαν μια φυλακή
Χρόνο με τον χρόνο θα προσθέτεις πόνο, πίκρα και θυμό
Και τον εαυτό σου θα καταδικάζεις για τον χωρισμό