Το παράπονο, στο δρόμο σου, με παίρνει,
σε ζητώ, σε πονώ, σε ποθώ
και τα χείλη μου, ο πόνος, τα πικραίνει.

Με το βήμα μου αργό, τον καημό μου τραγουδώ,
τρώει τα στήθια η φωτιά, σβήνουνε τα όνειρά μου,
σβήνουνε τα όνειρά μου σαν αστέρια, από μπροστά μου,
γιατί δε με θέλεις πια,
σβήνουνε τα όνειρά μου σαν αστέρια, από μπροστά μου,
γιατί δε με θέλεις πια.

Με τον πόνο της καρδιάς μου σου μιλάω
δεν μπορώ να μην πω "σ’ αγαπώ",
για τα μάτια τα δικά σου ξενυχτάω.

Με το βήμα μου αργό, τον καημό μου τραγουδώ,
τρώει τα στήθια η φωτιά, σβήνουνε τα όνειρά μου,
σβήνουνε τα όνειρά μου σαν αστέρια, από μπροστά μου,
γιατί δε με θέλεις πια,
σβήνουνε τα όνειρά μου σαν αστέρια, από μπροστά μου,
γιατί δε με θέλεις πια.