Μαυρομάτα, μαυρομάτα,
σπάσε όσα θέλεις πιάτα.
Να `ν’ καλά ο καβαλιέρος
είτε νέος, είτε γέρος.
Δυο φιλιά όποια του δώσει,
τα σπασμένα θα πληρώσει,

Κόψε, γέρο, τη μουρμούρα,
δε σε βλέπω απ’ τη σούρα.
Αυτός είσαι, αυτός είσαι.
Ναι!

Μαυρομάτα, μαυρομάτα,
τα ποτήρια είναι γεμάτα.
Στην υγειά σου και άσπρο πάτο,
δώσ’ τα μια να πέσουν κάτω.
Έβγα, χόρεψε στην πίστα,
πάρε τα λεφτά και σκίσ’ τα.

Κόψε, γέρο, τη μουρμούρα,
δε σε βλέπω απ’ τη σούρα.
Αυτός είσαι, αυτός είσαι.
Ναι!