Έχω γεννήσει ετούτο το φόβο
Κι όλο μου κάνει παρέα τα βράδια
Μου αφηγείται δειλά στα σκοτάδια
Τι τον φοβίζει κι αυτόν.

Κι έτσι ανταλλάσσουμε φόβους οι δυο μας
Κι έτσι τα λέμε δειλά στα σκοτάδια
Έχω γεννήσει ετούτο το φόβο
Μα βλέπω φόβο στα δυο του τα μάτια.

Τι να φοβίζει τον ίδιο τον φόβο
Αναρωτιέμαι κοιτώντας στα μάτια
Σ ένα καθρέφτη σπασμένο κομμάτια
Είναι η αλήθεια και νιώθω τον τρόμο.

Μα πώς μπορεί να συμβαίνει ρωτάω
Μα να φοβάται ο ίδιος ο φόβος;
Κάτι δεν πάει καλά κι ας μετράω
Πάντα μου φεύγει ανάποδα ο χρόνος.

Έχω γεννήσει ετούτο το φόβο
Κι όλο μου κάνει παρέα τα βράδια
μου αφηγείται δειλά στα σκοτάδια
Τι τον φοβίζει κι αυτόν..."