Απ’ όλα έχει το πανέρι
απλώνεις χέρι και αρπάς,
όχι ό,τι σε συμφέρει
αλλά ό,τι αγαπάς.

Υπόθεση προσωπική
του καθενός η ζήση,
μα δεν τη νοιάζει τη ζωή
καθένας πώς θα ζήσει.
Τα μάτια να `ν’ ορθάνοιχτα
πρέπει και η καρδιά σου,
αλλιώς οι πίκρες κόρες σου
κι οι στεναγμοί παιδιά σου.

Κι απ’ όλα έχει το πανέρι
κι αριστερά και δεξιά,
μα σαν βουτάς με λάθος χέρι
στο πράγμα φέρνεις μπερδεψιά.