Στη δύσκολη ώρα, ένα χέρι ζεστό
να σου λέει τα πάντα με τη σιωπή του,
στα κρύα μεσάνυχτα να σε νοιαστώ,
την αγάπη να νιώθεις και τη ντροπή του.

Η ζωή μέσ’ στο αίμα, κανόνια, σπαθιά
σφυρίζουνε, μέρες στη μάταιη σκόνη,
αναβλύζουνε όνειρα, νύχτα βαθιά,
ποτάμι η αγάπη που δεν τελειώνει.

Η αγάπη, η αγάπη, ο άλλος να γίνεσαι,
πλημμύρα χρωμάτων, ζωή μου, να ντύνεσαι,
η αγάπη, η αγάπη είν’ αυτό το κλειδί,
στου κόσμου τη σφαίρα να γελάς σαν παιδί.

Στη δύσκολη ώρα, ένα χέρι ζεστό
να σου λέει τα πάντα με τη σιωπή του,
στα κρύα μεσάνυχτα να σε νοιαστώ,
την αγάπη να νιώθεις και τη ντροπή του.

Στης ζωής το ταξίδι, τα πάθη τριγμοί,
το μέλλον, μπροστά σου, λαχτάρες γεμάτο,
στην αιώνια νύχτα, χιλιάδες λυγμοί,
της αγάπης, να γίνεις, τραγούδι φευγάτο.

Η αγάπη, η αγάπη, ο άλλος να γίνεσαι,
πλημμύρα χρωμάτων, ζωή μου, να ντύνεσαι,
η αγάπη, η αγάπη είν’ αυτό το κλειδί,
στου κόσμου τη σφαίρα να γελάς σαν παιδί.