Δυο μάτια θέλει ο έρωτας,
στο αμπέλι αφήνει τρία,
κρασί να γίνει που βοηθά
τους δυο να γίνουν ένα.

Ο μόνος ψάχνει δεύτερο
το ταίρι του να γίνει,
κοίτα να δεις που η μοναξιά,
καμιά φορά γεννά παιδιά.

Δεν το μπορώ το διάβασμα
να γράφω όμως μ’ αρέσει,
μα όσα μένουν στο χαρτί
φωνή ποιος θα τους δώσει.

Δεν τις μπορώ τις Κυριακές,
μυρίζουνε Δευτέρα,
λες και αν ήταν Σάββατο
δε θα `ρθει η άλλη μέρα.

Σου τραγουδώ μ’ αινίγματα
για του μυαλού τ’ ανοίγματα,
ξύπνα μ’ ένα νανούρισμα,
μ’ ένα πουλιού φτερούγισμα.