Μια φωτιά στο βλέμμα άστραψε
κι εκδίκηση ζητά.
Δες πώς δε δίνομαι, αέρας γίνομαι,
δε μ’ εγκλωβίζεις πια.

Μια φορά μες στην αρένα σου
δε θά `ρθω φιλικά.
Δες πώς συνήθισα τις άμυνές μου
να υψώνω σαν βουνά.

Κρύβω λίγη αλητεία
βαθιά μες στην καρδιά
να βάζω τιμωρία
κορμιά αμαρτωλά.

Κρύβω λίγη αλητεία
κι αγάπη στα φιλιά
να γράφω ιστορία
σε χείλη δανεικά.

Μια ζημιά δε με τρομάζει
να μου κόψει τα φτερά.
Δες, σ’ απαρνήθηκα,
κι αν με ρωτούσες,
θα το έκανα ξανά.

Κρύβω λίγη αλητεία
...

Με αισθήματα ανήμερα
κρύβω κάτι από σένα
μέσα στην καρδιά μου.
Την οργή μου δεν ξεθύμανα,
ό,τι έδωσες εισπράττεις
απ’ τα υπόλοιπά μου.

Κρύβω λίγη αλητεία
...