Πότε θα νυχτώσει,
να πέσει ο ήλιος να γίνει σκοτεινιά
να ριχτώ και πάλι
στου αγοριού μου μάσα την αγκαλιά.

Πότε θα νυχτώσει,
να δω το πρόσωπό του το γελαστό
με τα δυο μου χέρια
γύρω απ’ το λαιμό του να κρεμαστώ.

Η ζωή μου τώρα,
έχει αλλάξει χρώμα
κι ένιωσε το στόμα
τι είναι το φιλί.

Πότε θα νυχτώσει,
να δω το πρόσωπό του το γελαστό
με τα δυο μου χέρια
γύρω απ’ το λαιμό του να κρεμαστώ.

Πότε θα νυχτώσει,
μάτια να μη μας δούνε πολλά-πολλά
μοναχά τ’ αστέρια
που θα μας στεφανώνουν από ψηλά.

Πότε θα νυχτώσει,
να δω το πρόσωπό του το γελαστό
με τα δυο μου χέρια
γύρω απ’ το λαιμό του να κρεμαστώ.

Η ζωή μου τώρα,
έχει αλλάξει χρώμα
κι ένιωσε το στόμα
τι είναι το φιλί.

Πότε θα νυχτώσει,
να δω το πρόσωπό του το γελαστό
με τα δυο μου χέρια
γύρω απ’ το λαιμό του να κρεμαστώ.