Ανεξίτηλα σημάδια της ερημιάς τα χάδια,
τρύπιο ρούχο η ζωή μου και νιώθω κρύο τα βράδια.
Πού το βρήκες τέτοιο θράσος να ξαναρθείς πάλι σε μένα;
Περιθώριο στην καρδιά μου δεν έχω πια για σένα.

Τώρα θα μαθείς τι θα πει να κοιμάσαι λιώμα,
τώρα θα μαθείς τι θα πει να πονάς.
Τώρα θα νιώσεις μοναξιά να σου καίει το σώμα
και μια αγκαλιά θα ζητάς.

Όταν έφευγες, θυμάμαι, σου είχα πει "Φοβάμαι".
Τότε μ’ έκοψες στα δύο, όταν μου είπες "Αντίο".
Πού το βρήκες τέτοιο θράσος και μου ζητάς να έρθεις πίσω;
Ούτε μια στιγμή κοντά σου δε θέλω πια να ζήσω.

Τώρα θα μαθείς τι θα πει να κοιμάσαι λιώμα,
τώρα θα μαθείς τι θα πει να πονάς.
Τώρα θα νιώσεις μοναξιά να σου καίει το σώμα
και μια αγκαλιά θα ζητάς.