Μην ξεχνάς να περνάς
απ’ τη σκέψη μου,
απ’ την καρδιά μου.
Πάντα εκεί να `ρχεσαι
όταν πνίγομαι στη μοναξιά μου.

Κι όσο με πληγώνουν οι στιγμές
αγαπάει ο χρόνος τις πληγές,
τις γιατρεύει, άμα θες.
Ξέρω ότι κάπου θα σε δω,
πως απόψε θα `ρθεις απο δω,
απ’ το σκοτάδι μου να βγω.

Περιμένω να `ρθείς
απ’ τη ζωή μου να πιαστείς
να σε νοιαστώ,
να σε προσέχω όσο μπορώ.
Περιμένω να `ρθείς,
αυτό το εγώ της μοναξιάς να γίνει εμείς,
έλα καρδιά μου, μην αργείς.
Περιμένω φωτιές,
στήνω για χάρη σου γιορτές.
Περιμένω να `ρθείς,
αυτό το εγώ της μοναξιάς να γίνει εμείς.

Γέλιο μου,
δάκρυ μου,
θάλασσα,
έλα πιάσε με
στην τρέλα φτάνω.