Πριν μας αλλάξει ο χρόνος,
πριν βγάλουμε φτερά,
θα `μαι για πάντα μόνος
κι εσύ πολύ μακριά.

Πριν γίνεις κοριτσάκι,
πριν γεννηθώ ξανά,
για φίλα με λιγάκι
πρωτού να είναι αργά.

Όλο πέφτω, πέφτω χάνομαι,
όλο πέφτω πιο ψηλά,
μα από σένα πάντα πιάνομαι
για να μη φοβάμαι πια.

Πριν σβήσουνε τ’ αστέρια,
πριν να μ’ ερωτευτείς,
θα σου φιλώ τα χέρια
για να αποκοιμηθείς.

Κι όταν θα βγει ο ήλιος
θα σ’ έχω αγκαλιά,
θα `μαι ο καλύτερός σου φίλος
τώρα και παντοτινά.