Όνειρα, όνειρα και λευκά σεντόνια
πέρναγαν κι έφευγαν κι έφυγαν τα χρόνια

Πέρναγαν κι έφευγαν κι έφυγαν τα χρόνια,
όνειρα, όνειρα και λευκά σεντόνια

Ποιος μου πήρε την χαρά μου,
ποιος μου πήρε τα φτερά
και δεν είναι πια κοντά μου,
ούτε πια δε μου μιλά

Σαν τον κλέφτη η ματιά του
μ’ εκλεβε και γέλαγα
και πνιγόμουν στα φιλια του,
στα βαθιά του πέλαγα

Ποιος μου πήρε τη χαρά μου

Όνειρα, όνειρα κάτι γκρι Δευτέρες
πέρναγαν κι έφευγαν κι έφυγαν οι μέρες

Πέρναγαν κι έφευγαν κι έφυγαν οι μέρες
όνειρα, όνειρα κάτι γκρι Δευτέρες

Ποιος μου πήρε την χαρά μου
ποιος μου πήρε τα φτερά
και δεν ειναι πια κοντα μου,
ουτε πια δε μου μιλά

Σαν τον κλέφτη η ματιά του
μ’ έκλεβε και γέλαγα
και πνιγόμουν στα φιλια του,
στα βαθιά του πέλαγα

Ποιος μου πήρε την χαρά μου
ποιος μου πήρε τα φτερά
και δεν είναι πια κοντά μου,
ούτε πια δε μου μιλά

Σαν τον κλέφτη η ματιά του
μ’ έκλεβε και γέλαγα
και πνιγόμουν στα φιλιά του,
στα βαθιά του πέλαγα

Ποιος μου πήρε τη χαρά μου