Σε μια όμορφη χώρα ζει ένας πρίγκιπας μόνος
κι η ζωή του γλυκό παραμύθι
την καρδιά του γεμίζουν
η πικρία κι ο πόνος,
στην αυλή του ασπρόμαυροι μύθοι.

Κάνει πως όλα τα ξέρει
και τον κόσμο διατάζει,
μες στα μάτια δεν κοιτάζει κανέναν,
αισθήματα έχει μα να αγαπήσει διστάζει,
το παλάτι έχει χώρο για έναν.

Αν πρίγκιπας είσαι κι εσύ
με πύργο και με στέμμα,
μη ρίχνεις στο κρασί νερό
και στην αλήθεια ψέμα.

Τις νύχτες τον ξυπνούν αστραπές και μπόρες
μα έξω καθόλου δεν βρέχει,
ζητάει να του βρουν μάγους από άγνωστες χώρες
μα κανεις το γιατρικό του δεν έχει.

Κόκκινα πέπλα φοράει ζαλισμένος
κι έξω στο δάσος τρέχει,
τον ρωτάνε τα δέντρα μήπως είναι χαμένος
ή τη φύση μήπως δεν την αντέχει.