Πως τα’ φερε η ζωή και να που βρέθηκα ξανά
να στέκω μοναχή στα σκαλοπάτια σου μπροστά.
Πες ότι δεν είμαι αυτό που θες, μα μη με κρίνεις
Μ’ όσες σε αγάπησαν εμένα μη συγκρίνεις

Ίσως να’ ναι ο χρόνος σου ακριβός και τον ξοδεύω...
Ίσως όσα μου’ πες μια βραδιά, να τα μπερδεύω...
Ίσως με την σκέψη μου ποτέ να μην κοιμάσαι
Μα εγώ για σένα άλλαξα Θεό..... Να το θυμάσαι...

Ποιος ξέρει να μου πει το δρόμο για τη λησμονιά
Ποιο πέτρινο ραβδί να κάνει πέτρα την καρδιά...
Άν όλη η ζωή μας τελικά, είναι αναμνήσεις
Θα’ σαι εσύ για μένα η ζωή κι ας μη γυρίσεις

Ίσως να’ ναι ο χρόνος σου ακριβός και τον ξοδεύω...
Ίσως όσα μου’ πες μια βραδιά, να τα μπερδεύω...
Ίσως με την σκέψη μου ποτέ να μην κοιμάσαι
Μα εγώ για σένα άλλαξα Θεό..... ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΑΙ !
Μα εγώ για σένα άλλαξα Θεό..... Να το θυμάσαι...