Πέρασε με την άμαξα
και με χρυσή ρομφαία,
λάβωσε την καρδούλα μου
ψαρεύοντας ψυχές.

- Μάρκο...

Και μέσα απ’ την λαβωματιά
στάζει ακόμα αίμα
και μελωδία πιο γλυκιά
έρχεται να με βρει.

- Μάρκο...

Έτσι περνάει μόνος του
στους σκοτεινούς αιώνες
και βγαίνει από την άμαξα
κρυστάλλινη ιαχή.