Όμορφη στιγμή πως ξεγλιστράς σα χέλι
Χώνεσαι βαθιά στης μνήμης μου το ράφι
Και τα βράδια χρυσάφι
Αρνείσαι για να μη βγεις.

Μικρή ζωή περνάς κι αφήνεις τα σημάδια
Γελά ο καιρός όταν σου πλένει την πληγή
Και σ’ ακούει να ψιθυρίζεις
"Κάθε τέλος και μία αρχή".

Αθώα καρδιά κουρδίστηκες από άλλο χέρι
Ο χρόνος σου ορισμένος όσο κι αν δε θέλει
Το μυαλό που φωνάζει
"Θα ζήσω παντοτινά".