Φωτιά μου άναψε ξανά
τα μάτια της σαν είδα,
τα λόγια της ήταν σκληρά
και με πολλά στολίδια.
Το καράβι σάλπαρε
για λιμάνια ξένα,
εγώ εκεί απόμεινα,
τα πόδια μου καμένα.

Ο ουρανός αβάσταχτος, ο ουρανός μολύβι.

Έλα αστέρι μου θαμπό
και νύχτα του θανάτου,
το κουρασμένο μου κορμί
να πάρεις εκεί κάτω.
Σε άλλους κόσμους σαν θα πας
εμένα μην λυπάσαι,
μονάχα σαν ονειρευτείς
λίγο να με θυμάσαι.

Ο ουρανός αβάσταχτος, ο ουρανός μολύβι.