Ορκίζομαι στ’ αστέρια, στων κήπων τα νερά
που ο άνεμος τ’ ανάβει κι η αλήθεια τα κοιτά
τα μάγια να σου λύσουν, να είσαι όπως παλιά.

Να φέρεις την αγάπη, να δώσεις το φιλί,
να θυμηθείς πώς είναι να παίζεις σαν παιδί.

Απ’ αριθμούς και λέξεις κουράστηκες πολύ,
η μια σου θέλει κι άλλη δεν μπορεί.
Εσύ κρατάς το μυστικό, εσύ και το κλειδί.

Να φέρεις την αγάπη, να δώσεις το φιλί
να θυμηθείς πώς είναι να παιζεις σαν παιδί.

Ζητώ την αγκαλιά σου, ζητώ και τη στιγμή
και κάθε βράδυ κάνω κρυφά μια προσευχή
ν’ ανοίξεις την καρδιά σου να δεις την αλλαγή.

Να φέρεις την αγάπη, να δώσεις το φιλί
να θυμηθείς πώς είναι να παίζεις σαν παιδί.