Φραγμένοι οι δρόμοι που παν’ στη Ρώμη
κι είναι όλοι οι δρόμοι, φραγμένοι δρόμοι
με τον αέρα να τραβά τη μορφή σου,
βλέπω να φεύγεις, σε βλέπω να φεύγεις.

Τόσοι δρόμοι και δεν παν’ πουθενά !

Αν σε κυκλώνουν τα ξωτικά σου
ψάξε για μάγια στα μαγικά σου.
Κρύφτηκε ο ήλιος, χάθηκ’ η μέρα,
θα αντέξει η αλήθεια σου για άλλη μια μέρα;

Τόσοι δρόμοι και δεν παν’ πουθενα !