Μέχρι χτες, αγάπη μου, ήμουνα θεός
κι έγινα για σένανε ένας άγνωστος.
Μέχρι χτες εμένανε είχες στην καρδιά
και μετά μου έριξες δάκρυ και φωτιά.

Και δε με πονάς και δε μ’ αγαπάς
κι έκανες τον άνθρωπό σου, αχ
έναν άγνωστο.

Μέχρι χτες μ’ αγκάλιαζες και με πρόσεχες
και μετά στα μάτια μου ήρθαν οι βροχές.
Μέχρι χτες εμένανε είχες στο πλευρό
και μετά μου φόρτωσες όλο τον καημό.