Σ’ αγάπησα κι αμάρτησα
κι έχασα το μυαλό μου,
για σένανε τραυμάτισα
και τον εγωισμό μου.

Είσ’ ένα αστέρι που με τρελαίνει,
εσύ τα φταις που είναι η νύχτα κολασμένη.
Είσ’ ένα αστέρι που μ’ αρρωσταίνει,
μία ματιά σου και η ανάσα μου κομμένη.

Ζαλίζομαι, ματάκια μου,
μ’ αυτή την ομορφιά σου
και λιώνω απ’ το πάθος μου
σαν βρίσκομαι κοντά σου.

Είσ’ ένα αστέρι που με τρελαίνει,
εσύ τα φταις που είναι η νύχτα κολασμένη.
Είσ’ ένα αστέρι που μ’ αρρωσταίνει,
μία ματιά σου και η ανάσα μου κομμένη.