Σε γνώρισα στην Αμοργό,
σε μαγική ακρογιαλιά,
φόραγες κόκκινο μαγιό,
σε γνώρισα στην Αμοργό.

Είσαι της θερινής νυκτός,
το όνειρο του καθενός,
μα δεν ονειρευόμασταν,
όταν χαμουρευόμασταν.

Στρίψτο, στρίψτο,
το τριαξονικό,
έχει ανάγκη ο λαός να την ακούσει.

Έλα, έλα,
μην κάνεις το παπί.
Αφήνω μούσι,
όλα είναι μούσι,
ψεύτικε ντουνιά.

Όλα τ αστέρια τ’ ουρανού,
κάναν γαμώ τα σκηνικά,
και στην κιθάρα σου `παιζα,
κι εσύ κοιμήθηκες γλυκά.

Σ’ ένα ξωκκλήσι ερημικό,
είπες πως θα με παντρευτείς,
μα εντέλει μου `παιξες πουστιά,
να’ πα να εξομολογηθείς

Πες τα, πες τα,
κολώστρα στον παπά,
που να σου κάνει εξορκισμό, να σ’ αφορίσει.

Έλα, έλα
και σπάσε τον παπά.
Στον Αϊ Γιάννη,
είμαι χαρμάνι ψεύτικε ντουνιά.