Εδώ φυσά ένας άνεμος που ξεριζώνει πέτρες,
εδώ σκορπίζει ότι κι αν πεις.
Εδώ τρυπάνε οι βροχές σαν τις βαριές κουβέντες
και φτάνει μια σταγόνα να κοπείς.

Εδώ ο ήλιος χάνεται λίγο πριν ανατείλει
κι εγώ τις νύχτες μου μετρώ.
Εδώ η ψυχή τινάζεται και φτάνει ως τα χείλη
μαζί μ’ έναν αρχαίο πυρετό.

Κοίτα φίλε πως κουμπώνει
το καλό με τ’ άδικο
σαν πουκάμισο που λιώνει
πάνω σε κατάδικο.

Εδώ οι σιωπές δε γίνονται ούτε νερό ούτε αλάτι
γι αυτό δεν έχω μυστικά.
Εδώ σε βρίσκει ο έρωτας σαν μαχαιριά στην πλάτη
κι αυτός που πρώτος έχασε, νικά.

Κοίτα φίλε πως κουμπώνει
το καλό με τ’ άδικο
σαν πουκάμισο που λιώνει
πάνω σε κατάδικο.