Απ’ τον καιρό του χωρισμού σκέψεις πικρές με ζωνουνε
έχω ερωτήσεις μες στο νου ύπουλα που πληγώνουνε
τώρα αγάπη μου γλυκιά ποια πάθη σε τυλίγουνε
τώρα σε ποια άλλη ματιά τα μάτια σου αναδύουνε.

Αχ, θάλασσά μου δροσερή τώρα ποια να σε χαίρεται
αχ, αεράκι του γαρμπή στα χάδια σου ποια καίγεται.
Αχ, το μελένιο σου κορμί που έλιωνε στο σεντόνι μου
ποια αγκαλιάζει με ορμή κι εγώ κοιμάμαι μόνη μου.

Χωρίς ελπίδα γυρισμού μόνη μου όταν βρέθηκα
πάνω στην τρέλα του μυαλού σε ερωτήσεις μπλέχτηκα.
Χέρια μου όμορφα ζεστά, τώρα ποια να χαϊδεύετε,
χείλη μου κόκκινα γλυκά τώρα ποια να σας γεύεται.