Πόση Βία χώρεσε
σ’ ένα μόνο Βλέμμα
πόσα νόθα «σ αγαπώ»
πνίξαν το λαιμό

Πόλεμο ακήρυχτο
έκρυβε το ψέμα
Το αντίο σκάλωσε
πάνω στο λυγμό

Χίλια «θέλω» στο μυαλό
σκόρπια αν αλητεύουν
Χίλια απ’ τα χείλη σου
«όχι» δραπετεύουν

Τ’ όνομά μου στοίχειωσες
όπως το ψιθύρισες
Καταιγίδα αλλόκοτη
μέσα μου κατοίκησες

Ποια αβάσταχτη φυγή
ποια αιχμαλωσία
στείρα γέννησε αγκαλιά
μες στο χαλασμό

Ξεψυχώ, συλλάβιζες
με την απουσία
μα μετά χανόσουνα
με έναν καλπασμό