Άσε με να μείνω ως το πρωί
να μαζέψω αστέρια απ’ τα μαλλιά σου.
Άσε με να μείνω ως το πρωί
να πνιγώ μες στα γλυκά φιλιά σου.
Διώξε τις σκιές της ενοχής,
νιώσε τη μαγεία της στιγμής.

Δέξου την αγάπη που γελά,
κοίτα την ανάγκη που φουντώνει.
Ξέρω πως τα πρέπει είναι πολλά,
μα γιατί να μένουμε δυο ξένοι..
Ας μην μείνει ο πόθος μας κρυφός,
άσε να `ρθει μέσα μας το φως.

Άσε με λιγάκι ακόμα να ονειρευτώ,
ένα βήμα στη ζωή μου δίχως να σκεφτώ.
Άσε με να είμαι μαζί σου μέχρι το πρωί,
ξέρεις πως σε θέλω μια ολόκληρη ζωή

Ποια απάντηση πρέπει να βρω
όταν με ρωτάς τι άλλο μας μένει.
Πόσα λόγια ακόμα να σου πω
όταν νιώθω την καρδιά σου ξένη.
Πώς μπορείς ψέματα να μου λες,
αφού ξέρεις πως μέσα σου κλαις.