Καπνοί θολά τοπία, εκούσια συνουσία
Εγώ και η βροχή
Πες μου που να χωρέσω και πώς να συγχωρέσω
του πόθου την οργή

Συνάντησα τις μοίρες μα μου `πανε και εκείνες
πως δεν είχανε δει
όλα τα καμωμένα, τα ηλιοζωγραφισμένα
να σφάζει μια αστραπή

Και στροβιλίζομαι στα σύννεφα
χορεύοντας χαϊδεύω τη βροχή
επαγγελίες ακούω σε ποιήματα
μα εσύ ανήκεις σε μια ξένη γη

Κρυφά μύθους κεντάω σ’ όνειρα σεργιανάω
και κάνω προσευχή
τους όρκους μην πατήσεις και μην με μηδενίσεις
στην άλλη μας ζωή

Και στροβιλίζομαι στα σύννεφα
χορεύοντας χαϊδεύω τη βροχή
επαγγελίες ακούω σε ποιήματα
μα εσύ ανήκεις σε μια ξένη γη