Μέσα στη νύχτα ένας αλήτης που ψάχνει κάποιον για συντροφιά,
ήρθε στην πόρτα του σπιτιού σου, ήρθε για άλλη μια φορά.
Ένα λουλούδι κρατάει στο χέρι, θυμάται πάντα τη μυρωδιά
που αγαπούσες και λαχταρούσες να έχεις πάντα στην αγκαλιά.

Μες στα λευκά σου, λεπτά σου χέρια, μες στην γλυκιά σου την αγκαλιά
κρατούσες πάντα μια γαρδένια που σου `δινε παρηγοριά.

Άνοιξε λίγο να δω τα μάτια που με λατρεύαν μια φορά,
στα βλέφαρά σου να τα κρεμάσω τα όνειρα παντοτινά.
Στης λήθης το βαθύ πηγάδι έπνιξες τ’ όνειρο μισό,
μία γαρδένια αφήνω τώρα στο παραθύρι το κλειστό.