Πρόβαλε στο παράθυρο, άσπρο μου μανουσάκι
να πλημμυρίσει μυρωδιές και λάμψη το σοκάκι.

Ξύπνα ν’ ακούσεις το πουλί που τραγουδεί θλιμμένα
ο έρωντάς σου τα φτερά του `χει βαθιά κομμένα.

Ξύπνησε, χαϊδεμένη μου και βάλε τα καλά σου
στη γειτονιά σου τραγουδεί ο σκλάβος του σεβντά σου.

Ξύπνα, θεά τση γειτονιάς, χρυσή μηλιά με τ’ άνθη
ν’ ακούσεις λόγια του σεβντά και της αγάπης πάθη.

Ξύπνησε, γαϊτανόφρυδη, ξύπνα, γαλανομάτα
να φρουκαστείς του έρωτα χαρούμενα μαντάτα.

Ξύπνα, θεά τση γειτονιάς, ξύπνα και τραγουδώ σου
ο πόθος σε πολιορκεί, ξύπνα και παραδώσου.

Κανακιστά σου τραγουδώ, τραγουδιστά σου λέω
στη θάλασσα τσ’ αγάπης σου μια πνίγομαι, μια πλέω.

Τον ύπνο μπλιο παντόνιαρε και μη βαροκοιμάσαι
και βράχνιασα να τραγουδώ και δε μ’ απηλογάσαι.

Ξύπνησε, χαϊδεμένη μου, να με καλωσορίσεις
μόν’ αν με βλέπεις όνειρο, μικρή μου, μην ξυπνήσεις.