Αφήνω πάντα το παράθυρο ανοιχτό
και ξεγελιέμαι, νιώθω πως σε περιμένω.
ένα τριαντάφυλλο που στέκεται λευκό
και έχει το βλέμμα σε σένανε στραμμένο.

Κλείνω τα μάτια, στη σιωπή ακροβατώ
και τότε έρχεσαι και κάθεσαι κοντά μου.
Μα αν δεν τολμάς να περπατήσεις στον γκρεμό,
κράτα το χέρι μου και ζήσε στα όνειρά μου.

Εσύ σαν ήλιος με καλείς σ’ ένα χορό
κι εγώ γυρεύω ένα βαλς που δεν τελειώνει.
Μα μ’ αγαπάς κι αυτό μου είναι αρκετό
για να κοιτάζω μια φωτιά που με τυφλώνει