Έρχεσαι στα μεθύσια μου
και πιάνεις πρώτη θέση.
Λες και δεν ξέρεις πως μεθώ
γιατί όταν είσαι όπου βρεθώ
τ’ αφήνω όλα στη μέση.

Μπλέκεσαι κάτι Σάββατα
που πάω να ανασάνω.
Όποτε θες φεύγεις-γυρνάς
και τις παρέες μου κερνάς
και πέφτω να πεθάνω.

Εγώ εσένα αγάπη μου
και σου το λέω στα ίσια:
δε σε πενθώ στο δάκρυ μου
ούτε στ’ άδειο κρεβάτι μου,
εγώ εσένα αγάπη μου
σε κλαίω στα μεθύσια.

Έρχεσαι εκεί που κάθομαι
και κάθεσαι στο πλάι
και με κοιτάζεις διαρκώς
σαν να `σαι φίλος μου παλιός
κι η γη δε με χωράει.

Εγώ εσένα αγάπη μου
και σου το λέω στα ίσια:
δε σε πενθώ στο δάκρυ μου
ούτε στ’ άδειο κρεβάτι μου,
εγώ εσένα αγάπη μου
σε κλαίω στα μεθύσια.