Σε κάθε βήμα, με χτυπά
του κόσμου η αδικία
κι αναρωτιέμαι το γιατί,
αφού είναι λίγη η ζωή,
γιατί τόση κακία.

Θέλουνε να σε βλέπουνε,
στην κοινωνία, θύμα,
και να χτυπιέσαι αλύπητα,
σαν βάρκα μέσ’ στο κύμα.

Εγώ, κακό δεν έκανα
κι όλοι, κακό μου κάνουν,
δεν βλέπουν πως, είν’ η ζωή,
σαν ταξιδιάρικο πουλι
που φεύγει και το χάνουν.

Θέλουνε να σε βλέπουνε,
στην κοινωνία, θύμα,
και να χτυπιέσαι αλύπητα,
σαν βάρκα μέσ’ στο κύμα.