Ποτέ δεν το περίμενα απ’ τα δικά σου χέρια,
να με χτυπούν τα βάσανα σαν δίκοπα μαχαίρια,
σαν δίκοπα μαχαίρια,
να με χτυπούν τα βάσανα σαν δίκοπα μαχαίρια,
σαν δίκοπα μαχαίρια.

Φαρμάκι, δηλητήριο
με πότισες στ’ αλήθεια,
μου `κανες μαύρη τη ζωή,
μου πλήγωσες τα στήθια.

Εμένα, απ’ την αγάπη σου, ο πόνος θα μου μείνει,
θα `χω φωτιά μέσ’ στην καρδιά, φωτιά που δε θα σβήνει,
φωτιά που δε θα σβήνει,
θα `χω φωτιά μέσ’ στην καρδιά, φωτιά που δε θα σβήνει,
φωτιά που δε θα σβήνει.

Φαρμάκι, δηλητήριο
με πότισες στ’ αλήθεια,
μου `κανες μαύρη τη ζωή,
μου πλήγωσες τα στήθια.