Ας σε δω μια στιγμή κι ας σε χάσω
σ’ έναν δρόμο, σε κάποια πλατεία
σ’ ένα τρένο κι ας μην το προφτάσω
ας σε δω μοναχά μια στιγμή.

Ας σε δω μια στιγμή κι ας σε χάσω
μες στον κόσμο και στη φασαρία
και να κλάψω πολύ, να ξεσπάσω
θα με σώσουν αυτοί οι λυγμοί.

Ας σε δω μια στιγμή κι ας σε χάσω
καθώς χάνεσαι στο μονοπάτι
τη σκιά σου στον τοίχο να πιάσω
και θα νιώσω μια τέτοια χαρά.

Ας σε δω μια στιγμή κι ας σε χάσω
σ’ ένα όνειρο, σ’ έναν εφιάλτη
να περνάω γκρεμούς να σε φτάσω
και να χάνεσαι κάθε φορά.

Ας σε δω μια στιγμή κι ας σε χάσω
σε μια πόρτα, σε κάποιο μπαλκόνι
να σε δω μέχρι να σε χορτάσω
η αγάπη σαν την πείνα πονά.

Ας σε δω μια στιγμή κι ας σε χάσω
είτε μ’ άλλον μαζί είτε μόνη
μια στιγμή τη ματιά σου να πιάσω
ας σε δω κι ας σε χάσω ξανά.