Χάθηκα στο χθες
ένα καρουσέλ ο χρόνος
σου χαμογελά
σε γυρνάει στροφές
σε πηγαίνει πάνω κάτω
και τελειώνει απλά

Μα μου είχες πει
κράτα μου σφιχτά το χέρι παίζει η μουσική
να σαι δυνατή
μέχρι που να κατεβούμε θα μαστε μαζί

Νύχτα μου βαθειά
μη με ξημερώνεις μόνη
σα νερομπογιά
γίνεται η αγάπη σκόνη
πως να κρατηθώ
πως να ξαναρχίσω πες μου....
τα όνειρά μου
πεφταστέρια στο βυθό

Ένα καρουσέλ
σου ζωγράφησα στο τζάμι
μα δε θα το δεις
Στο παλιό το κτελ
σε κοιτώ μακριά που φεύγεις
δε θα ξαναρθεις

κι όσα μου χες πει
μου βαθαίνουν τις ρυτίδες, παίζει η μουσική
θα μαι δυνατή
μα φοβάμαι να κατέβω, αφού δε θα σαι εκεί