Πετρόμπεης καθότανε ψηλά `ς το Πετροβούνι,
κ’ εσφούγγιζε τα μάτια του μ’ ένα χρυσό μαντήλι.

"Τι έχεις, Μπέη, που χλίβεσαι και χύνεις μαύρα δάκρυα;
-Σα μ’ ερωτάς, Κυριάκαινα, και θέλεις για να μάθεις,
απόψε μού ρθαν γράμματα από το Μεσολόγγι,
τον Κυριακούλη σκότωσαν, τον πρώτο καπετάνιο,
και στάζουνε τα μάτια μου και τρέχουν μαύρα δάκρυα".